نخستین وسوسه های شعرسرایی در سن ۱۳ سالگی به سراغش آمد و و آغازگر راه هنری او شد.
اما شعر گفتن حرفه ای برای او از سن ۱۷ سالگی و با ورودش به انجمن های ادبی شروع شد. او نیز مانند اکثر شاعران خوب شهرستان محمودآباد نخستین شعرهایش را به زیر تیغ نقد انجمن شعر “صبا” سپرد و راه و رسم شاعری را در آنجا آموخت. سپس با ورودش به انجمن ها و همایش های مختلف استان تجارب زیادی در این زمینه کسب کرد و در میان اهالی ادبیات استان به رسمیت شناخته شد.
تحصیلات خود را در مقطع کارشناسی در رشته ی “فلسفه” و سپس در مقطع کارشناسی ارشد در رشته ی “فقه و حقوق” ادامه داد و پس از اخذ مدرک کارشناسی ارشد خود به تدریس در دانشگاه آزاد محمودآباد به مدت دو سال و در دبیرستان غیرانتفاعی همای دانش به مدت یک سال مشغول شد.
اما هیچ یک از این مشاغل پاسخ گوی ذوق شاعرانه ی او نبود و نمی توانست نیازهای روح هنرطلبش را برآورده کند ؛ تا این که در سال ۱۳۹۲ به عنوان مسئول و مربی “کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان” شهرستان محمودآباد انتخاب شد و هم جواری با کودکان و نوجوانان و اجرای برنامه های فرهنگی و هنری و داشتن فعالیت های مختلف در این زمینه موجب تسلی خاطر این بانوی هنرمند شد که تا به امروز هم ادامه پیدا کرده است.
شوکت فلاح توانست پس از کسب تجارب بسیار در طی سال های شاعرانه ی خود به همایش ها و جشنواره های مختلف شعر فارسی، محلی و آئینی در سطح استان و کشور راه پیدا کند و در بسیاری از آن ها مقام های برتر را کسب کند و برای شهر خود افتخار بیافریند که تعدادی از آن ها را به اختصار عنوان می کنیم:
سال ۱۳۸۹ در همایش استانی “تجلیل از چهره های برتر استان” به عنوان “بانوی برتر استان” در بخش “شعر” انتخاب شد.
سال ۱۳۹۰ در همایش “تجلیل از جوانان برتر شهرستان محمودآباد” که توسط سازمان مردم نهاد “طلوع اندیشه” برگزار شد به عنوان “جوان شایسته ی تقدیر” در بخش “فرهنگ و هنر” شناخته شد.
سال ۱۳۹۰ در جشنواره استانی شعر “علوی” توانست “رتبه ی سوم” را کسب کند و آثارش در کتاب این جشنواره با عنوان “صورت پیوند جهان” به چاپ رسید.
سال ۱۳۹۲ و ۱۳۹۳ در ۲ دوره ی جشنواره ی استانی وآئینی “واقعه ی سرخ” نیز “رتبه ی سوم” را کسب کرد و آثارش در کتاب های “زمزمه ی جویبار” و “سقّا نفار” که حاصل این جشنواره بود به چاپ رسید.
سال ۱۳۹۲ در ششمین جشنواره ی استانی شعر “بسیج” هم “رتبه ی دوم” را کسب کرد.
سال ۱۳۹۳ در جشنواره ی استانی “بصیر و بصیرت” توانست “مقام اول” و در جشنواره ی کشوری “نواها و اشعار آیینی” “مقام سوم” را کسب کند.
سال ۱۳۹۵ در جشنواره استانی “دفاع مقدس” توانست “رتبه ی دوم” را کسب کند و آثارش در کتاب “از زخم و تغزل” این جشنواره به چاپ رسید. علاوه بر آن در اولین جشنواره استانی و بومی “رضوی” توانست “رتبه ی اول” را کسب کند و همچنین در همان سال با شرکت در دور دوم مسابقه ی تلویزیونی “دل گپ” از “شبکه ی مازندران” به “مقام سوم” دست پیدا کرد.
سال ۱۳۹۸ در جشنواره ی استانی “دفاع مقدس” هم “رتبه ی سوم” را کسب کرد اما در سال ۱۳۹۹ با شرکت در همین جشنواره به “رتبه ی دوم” رسید.
این بانوی گرامی علاوه بر اشعار فارسی که اکثرا در قالب “غزل” هستند در سرودن شعر محلی “طبری” نیز دستی بر آتش دارد و تعدادی از آثار طبری او در مجموعه شعر محلی “تش نا وارش” که توسط “مسعود شیخ الاسلامی” گردآوری شده است در سال ۱۳۹۵ به چاپ رسیده است.
همچنین مجموعه شعری از “غزل”های ایشان جمع آوری شده و در حال تدوین است تا در سال ۱۴۰۱ به چاپ برسد و در دسترس علاقه مندان قرار گیرد.
آرزوی سلامت و سعادت داریم برای این بانوی گرامی و فرهیخته ی شهرمان.
- نویسنده : آذین آزادی
- منبع خبر : محمودآباد آنلاین
