به گزارش خبرنگار محمودآباد آنلاین، مازندران و به ویژه شهرستان محمودآباد در چهار فصل سال میزبان میلیون ها گردشگر و مسافری هستند که ترجیح می دهند بهترین و خاطره انگیزترین لحظات شان را در این استان بگذرانند و هنگامی که این دیار را ترک می کنند زیباترین سوغات را برای دیگران می برند اما سوغات برخی مسافران برای این استان زیبای شمالی چیز دیگری است. زباله ، زباله، زباله و…
در حالی که کره زمین روز به روز در حال گرم تر شدن است و اکسیژن در حال کمتر شدن ، تنها راه نجات زمین و بقای بشر جنگل ها هستند.
جنگل ۸۰۰ هکتاری روستای بونده که از یک سو به روستاهای شرفتی و شومیا و از سوی دیگر به شهر چمستان متصل می شود، از مهمترین منطقه گردشگری محمودآباد به خصوص در ایام تعطیلات به شمار می آید.
این جنگل منحصر به فرد انواع و اقسام پوشش های گیاهی نظیر درختان توسکا ، ممرز ، زبان گنجشک ، بلوط ، شیردار ، ازار ، انجیلی ، کرات ، آل ، ولیک ، نارون ، راش ، گردو ، لرگ ، افرا و… و گیاهان چماز ، گزنا ، تمشک ، پلم ، شالدم ، واش ، تلی ، اوجی ، سرخاب و…. را در خود دارد.
اما این ها چه فایده وقتی مورد بی توجهی و بی مهری ما انسان ها قرار می گیرد؟
در زمانی که تنها راه نجات ما از گرما و کمبود و نبود اکسیژن، جنگل ها و محیط زیست هستند، نبود آب و برق و امکانات رفاهی و بهداشتی و انباشته شدن زباله ها در نقاط مختلف جنگل توسط گردشگران باعث به وجود آمدن انواع و اقسام میکروب ها و بیماری ها ، بوی تعفن زباله ها و از بین رفتن زیبایی و سرسبزی این جنگل شده است.
بنابر اطلاعات به دست آمده این جنگل تا کنون چندین بار به دست اهالی روستا و طرح های پاک سازی جنگل ها پاک سازی شده است اما باز هم مورد بی توجهی گردشگران قرار می گیرد.
اما خوشبختانه در روزها و ماه‌های اخیر با پاکسازی مرتب جنگل از طرف اهالی روستا ، دهیاری و شورای اسلامی و پس از آن شیوع ویروس کرونا و تعطیلی تفرجگاه ها و هجوم کمتر مسافران و گردشگران و همینطور بسته شدن درب ورودی جنگل، این نعمت خدادادی توانست دوباره نفسی تازه کند و به حیات برگردد.
کرونا هرچه برای ما غم و اندوه و درد و رنج و مرگ عزیزان را در پی داشت، برای طبیعت نعمتی بود که حیات را تا حدی دوباره به آن بازگرداند.
دهیار روستای بونده در این خصوص به خبرنگار ما پاسخ داد: ما جنگل را به طور مرتب از زباله پاک سازی می کنیم و حتی گاه در یک هفته چندین بار زباله های سطح جنگل را جمع آوری می‌کنیم اما باز هم به محض سرکشی دوباره شاهد انبوهی از زباله هستیم.
جابر علیزاده اذعان داشت: قراردادن سطل های زباله در جنگل اصلا راه حل مناسبی نیست و دپوی گسترده زباله و معضلی دیگر را در پی خواهد داشت.
وی تاکید کرد: حفظ محیط زیست و رفتار درست با طبیعت باید در بین مردم فرهنگ سازی و نهادینه شود و تا وقتی این فرهنگ نهادینه نشود کماکان شاهد این معضل فجیع خواهیم بود.
چند تن از جوانان و اهالی روستا در گفتگو با خبرنگار ما گفتند : ما همیشه شاهد بی‌مهری گردشگران به طبیعت هستیم و بعضی از آنان جنگل را با زباله‌دانی اشتباه می‌گیرند و با جنگل مانند سطل زباله رفتار می کنند.
این فاجعه زیست محیطی نه تنها ادامه حیات جنگل را به نابودی می‌کشاند بلکه در صورت مهار نشدن سلامت مردم این منطقه را هم به خطر خواهد انداخت که نیازمند است مسئولان به طور جدی از خواب زمستانی بیدار شوند و نگاهی مسئولانه نسبت به این موضوع داشته باشند.
زباله همچون زخمی عمیق، آرام تن زمین را فرسوده می کند و همچون خنجری، بی‌صدا نفسش را می‌گیرد.
از این رو می طلبد تمام آحاد مردم به این مهم توجه ویژه داشته باشند.
- نویسنده : امیرعباس رضاپور
- منبع خبر : محمودآباد آنلاین
