شاعر جوان که صاحب ۳ اثر ادبی است

علی نیتلی در تاریخ ۱۳۶۰/۶/۳۰ در روستای “نیتل” از شهر تاریخی “کجور” از توابع “نوشهر” در خانواده ای دامدار متولد شد.
دوران کودکی را در روستاهای نیتل، بلده، لسفیجان چمستان گذراند و از ۹-۱۰ سالگی به بعد برای همیشه ساکن “ایزدشهر” کنونی یا امیرآباد سابق که همسایه دیوار به دیوار “محمودآباد” است شد و البته اکثر هنرمندان او را به عنوان “شاعر محمودآبادی” می شناسند.
در دوران دبیرستان که معلم های ادبیات از شاعران و نویسندگان مختلف صحبت می کردند و شعر می خواندند، نخستین جرقه های نوشتن در ذهنش زده شد و چشمه ی خروشان شعر در وجودش جوشیدن گرفت؛ به مدت ۷-۸ سال ناپخته و تنها برای دل خودش می نوشت، اما رویارویی جدی و حرفه ای او با شعر پس از آشنایی اش با استاد “عقیل زروک” و حضور در جلسات هفتگی انجمن شعر “صبا”ی محمودآباد صورت گرفت و پس از آن بود که مسیر ذهنی و سبک شعری او عوض شد و سمت سوی تازه ای پیدا کرد.
طبیعت بکر همیشه در روحیات نیتلی نقش به سزایی دارد به طوری که اکثر اوقات فراغت خود را به گشت و گذار در جنگل یا ماهیگیری مشغول است و این علاقه از کودکی با او همراه بوده است و از خاطرات مهم آن ایامش این است که در سن ۸-۹ سالگی سه ماه تابستان را در کلبه ای جنگلی در دل کوه های نیتل در منطقه ای به نام “کلارزمی” گذراند و نکته ی جالب توجه این منطقه علاقه ی وافر “نیما یوشیج” به آن جا بود که حتی در نوشته هایش نیز بارها از آن یاد کرد.
علی نیتلی با این که برای گذراندن امورات زندگی اش به شغل سخت و فنى بنّایی و ساختمان سازی مشغول است اما هیچ گاه از مطالعات خود در زمینه ی شعر و ادبیات دست نکشید و با حضور فعال و مکررش در انجمن های شعر استان و شنیدن نقدها و نظرات مختلف از اساتید کاربلد و با تجربه، توانست شخصیت هنری مستقل و سبک شعری مخصوص به خودش را شکل دهد، مورد تحسین و تایید رهروان پیش از خود قرار بگیرد و جایگاهش را در میان شاعران استان مازندران تثبیت نماید.
استاد عقیل زروک درباره ی علی نیتلی و دنیای شاعرانه اش می گوید: (( علی نیتلی شاعریست که دل مشغولی های اجتماعی و فلسفی خود را به ساده ترین شکل ممکن، در قالب کلماتی با حال و هوای خاص خودش و با زبان مردم کوچه و بازار می نویسد؛ شاعری که به رخدادهای اطرافش اصلا بی اعتنا نیست و تلاش می کند تا پرده از بسیاری ناملایمات و تعارضات اجتماعی بردارد. علی نیتلی ریزبینی عجیبی دارد و از دل چیزهایی به شعر می رسد که خیلی ها ممکن است بی توجه از کنارش رد شوند. از ویژگی های بارز شعر نیتلی تعبیرپذیری آن است، به گونه ای که می شود با هر بار خواندن یک شعرش به معنی و مفهوم تازه ای از آن رسید. علی نیتلی شاعری کم حرف، بی حاشیه و بی هیاهوست که صدای مردم جامعه ی خودش است، آن هم با آوازی بسیار بلند….))
حاصل روحیه ی ادبی و دغدغه های شعری این شاعر در سه مجموعه، طی سال های مختلف، توسط انتشارات خوب و معتبر کشوری به چاپ رسیده است که در ادامه معرفی می شود:
مجموعه  شعر “ویروس ها در دلم سرما خورده اند” که در سال ۱۳۹۰ توسط نشر “روزگار” به چاپ رسیده است.
مجموعه شعر “جای خالی ات کنارم درد می کشد” که در سال ۱۳۹۲ توسط نشر “نصیرا” به چاپ رسیده است.
مجموعه شعر “زیبای صعب العبور” که در سال ۱۳۹۵ توسط نشر “مایا” به چاپ رسیده است.
یک مجموعه شعر با عنوان “بوسه های لب پریده” هم در دست چاپ است که در حال گذراندن مراحل آماده سازیست و هنوز منتشر نشده است.

چند مصراع از سروده های این شاعر را در زیر بخوانید:
خورشید به زودی طلوع می کند
در خون سیاهی لشگر غرق می شود
شادی کوچکی که از پیروزی به دست می آید
برای چه می جنگی ؟!
ماه صورت قربانیان را روشن کرده است
خورشید به زودی طلوع می کند
و تو به پایان خواهی رسید
و دوباره آغاز می شوی
با شنیدن اولین شلیک
و بی هدف
به اطراف
شلیک می کنی
کسی از گروهان یک به هدفش می رسد
کسی از گروهان دو مدال افتخار می گیرد
کسی از گروهان سه…
برای چه می جنگی ؟!
خورشید به زودی طلوع می کند
در خون سیاهی لشگر غرق می شود
شادی کوچکی که از پیروزی به دست می آید
جنگ
خانه عده ای اندک است
که زیر نور ستاره هایی که
روی شانه هایشان نشسته
روزنامه صلح را ورق می زنند
و نقشه جنگ را ترسیم می‌کنند
و نقشه خاورمیانه جدید را مرور می‌کنند
زیر نور ستاره هایی که روی شانه هایشان نشسته
زیر نور ستاره هایی که روی شانه هایشان نشسته
خاک قربانیانش را فراموش می کند
باغبان
خاک را عوض کرده
گل‌های دلخواهش را  می کارد …
مهمانی تمام شده است
و تو
به خانه بر میگردی
در شکل های بسیار
در تابوت های بیشمار …