در این بین، اما مدیران هر از گاهی، تکانههایی را به رسانهها میکشانند و دوستان و اطرافیان را به بهبه و چهچه وا میدارند و اصرار که دیگر رسانهها نیز چنین کنن، چنان کنند.
اما، واقعیت تحرکات اخیر شهرداری در خصوص زباله چیست؟ کاری که خبر آن با عنوان «تخلیه ۲۰ هزار تن زباله از سواحل محمودآباد/دیگر در ساحل زباله دپو نخواهد شد به شماره « ۸۶۰۳۸/م » تاریخ ۲۱/۰۲/۱۴۰۲ در ۷۲ ساعت گذشته مشخصاً از خبرگزاری فارس و دیگر رسانههای اختیاری و گزینشی و صفحات فضای مجازی شهرداری در قالب ویدئو انتشار یافت؟
در اینکه بخشی زباله از محل همیشگی زباله خارج گردید، شکی نیست اما شواهد حاکی از آن است که ضلع شمال شرقی سایت زباله جابجایی و تغییرات اساسی را طی روزهای اخیر به خود دیده است. به نظر میرسد، این محوطه که مساحت تقریبی ۱۱۰۰ متر و عمق ۵ متر را در بر گرفته است، بیش از ۲۰۰۰ تن زباله را در خود مدفون دارد.
کارشناسان حوزه محیط زیست میدانند که دفن غیربهداشتی زباله یکی از خطرناکترین روشهای مدیریت پسماند است و متأسفانه مخاطرات زیست محیطی وحشتناکی را به همراه خواهد داشت. ویژهتر آنکه این محوطه در کنار دریاست و شیرابههای تولید شده به آب دریا رسیده و علاوه بر تأثیرات منفی بر اکولوژی دریا، فرزندانمان را نیز هنگام شنا با مخاطرات قابل توجهی روبرو خواهد ساخت.
ضمن تشکر از دعوت شهردار و رئیس محترم شورای اسلامی شهر از رسانهها تا از کار انجام شده در مجموعه بازدید داشته باشند، حسب دعوت عزیزان پر تلاش، مشاهدات و بررسیهای میدانی حکایت از ضرب المثل مازندرانی “ساق سرگینه ، دوش سر پینه زنّه” دارد.
… و اما ، بادی که بیموقع وزید و بارانی که بد موقع بارید:
درست در زمان حضور رسانۀ محمودآباد آنلاین جهت به تصویر کشیدن زحمات مجموعۀ مدیریت شهری که تأکید داشتند برای دومین بار طی ۲ سال گذشته بالغ بر ۲۴ هزار تن زباله از محل دپو تخلیه و به عبارتی -۰- شده است، باد و باران بیموقع، یک بار دیگر ثابت کرد “ماه پشت ابر نمیماند” و دیدیم هر چقدر دریا عقبنشینی کرد و در لاک دفاعی فرو رفت، مدیریت شهری با یک یار بیشتر حمله کرد و گل زد اما آفساید بود و داوران هم نادیده گرفتند.
و این سؤال مهم: آیا بار گذشته نیز چنین شد؟
پی نوشت: چیزی که دیدیم با چیزی که به ما نمایش دادند، عمیقاً ما را به حکایت قدیمی فرو برد که پادشاه ایرانی میهمانان ویژهای داشت و قرار بود میهمانان با قطار به کاخ پادشاه طی مسیر کنند. پادشاه دستور داده بود کل مسیر حرکت قطار دیوارهای شهر با گچ و رنگ سفید شود ولی در منطقهای دسترسی به گچ کم و سخت بود. بخشدار منطقه دستور داد دیوارهای شهر را با ماست سفید کنند و این شد داستان مدیریت ماست مالیزیشن شهر ما که همچنان ادامه دارد …
- نویسنده : محمد محتاطی
- منبع خبر : محمودآباد آنلاین