سرعت‌گیرها؛ سندروم نوظهور جاده‌های مازندران!
سرعت‌گیرها؛ سندروم نوظهور جاده‌های مازندران!
محمودآباد آنلاین : سرعت‌گیرها بر اساس قانون برای کاهش سرعت خودروها به‌کار گرفته می‌شوند اما استفاده بیش از حد و وجود بیش از اندازه آن در بیشتر کوچه‌ها و خیابان‌ها و حتی بزرگراه‌های مازندران، سبب شده تا به یک سندروم خیابانی تبدیل شوند تا یک ابزار کاربردی؛ اما آیا وجود سرعت‌گیرها الزامی است؟

سوابق نشان می‌دهد حدود یک قرن است که از سرعت‌گیرها برای کاهش سرعت خودروها در جاده‌ها استفاده می‌شود و این موضوع منحصر به کشوری خاص نیست. حتی کشورهای توسعه یافته نیز از سرعت‌گیرها برای این منظور بهره گرفته‌اند؛ در انگلستان از سرعت‌گیرها به عنوان sleeping policeman یاد می‌شود و به این معناست که یک سرعت‌گیر مانند حضور یک پلیس درحال خواب می‌تواند سبب کاهش سرعت خودروهای عبوری شود.

 

اما وجود سرعت‌گیرها برای خودروهایی نظیر آمبولانس و آتشنشانی که نیاز به حضور به موقع در محل حوادث دارند یک چالش محسوب می‌شود؛ البته در کشورهایی که خودروهای امدادی، استاندارد متفاوتی با خودروهای سواری دارند، فاصله‌های دقیقی در سرعت‌گیرها وجود دارد که با فاصله محور چرخ‌های آمبولانس تطبیق دارد و رانندگان مجرب خودروهای امدادی می‌توانند از این فاصله‌ها بدون کاهش شتاب عبور کنند.

 

سرعت‌گیرها یا آرام‌سازها اشکال مختلفی دارند و از مدل‌های مختلف پلاستیکی تا انواع بتنی و آسفالته تنوع دارند اما در کشورمان عمدتا با آسفالت ایجاد می‌شوند که عموما بدون استاندارد هستند و موجب کاهش ایمنی کاربران جاده‌ای می‌شوند.

 

وجود سرعت‌گیرها در خیابان‌ها و جاده‌ها اکنون نوعی راهکار برای جلوگیری از تصادفات شناخته می‌شود و شورای ترافیک شهرستان‌ها در جهت کنترل سرعت خودروها اقدام به ایجاد سرعت‌گیر و آرام‌ساز می‌کنند. اما آیا این تنها راه حل ممکن است؟

 

یوسف نوری، استاندار مازندران در جلسه شورای ترافیک استان در اولین روز مهرماه امسال با اشاره به وجود سرعت‌گیرهای غیرمجاز در مازندران و تعداد بالای سرعت‌گیرها در جاده‌های استان گفت: در صورت احساس نیاز به وجود سرعت‌گیرها استانداردسازی آنها الزامی است.

 

نوری با تاکید بر اینکه در این زمینه باید ملاحظاتی برای خودروهای امدادی در نظر گرفته شود و در صورت نیاز بر وجود سرعت‌گیرها، در شورای ترافیک استان و شهرستان تصمیم‌گیری و در نهایت با رعایت استانداردها نصب شود، گفت: طی ماه‌های اخیر ۴۵ سرعت‌گیر جمع آوری و حذف و ۱۴۱ سرعت‌گیر استاندارسازی شد اما انتظار داریم در این زمینه فرهنگ سازی مناسبی صورت گیرد.

 

اما کارشناسان ترافیک و حمل‌ونقل شهری بر این باورند که سرعت‌گیرها باید در محل‌هایی نصب یا ایجاد شوند که دیگر هیچ راهی جز پیدایش سرعت‌گیر وجود نداشته باشد؛ در حقیقت اگر در مکانی نتوان با علائم و هشدارهای راهنمایی و رانندگی و یا بکارگیری از سامانه‌های نظارتی، سرعت خودروها را کاهش داد، وجود سرعتگیر بلامانع است و در غیر این صورت نباید سرعت‌گیر نصب یا ایجاد شود.

به گزارش ایسنا، سرعت‌گیرها به دلیل مجبور کردن رانندگان به ترمزهای ناگهانی و امکان برخورد اتومبیل پشتی، در برخی مواقع معابر را برای اتومبیل‌ها بیشتر خطرناک می‌کنند تا ایمن و به دلیل نامناسب بودن باعث ایجاد خسارت در وسایل نقلیه می‌شوند.

همچنین سبب تاخیر در خدمات‌دهی وسایل نقلیه اورژانسی نظیر آمبولانس، آتش‌نشانی یا پلیس شده و از سوی دیگر وجود سرعت‌گیر غیراستاندارد خطر جدی برای راکبین موتورسیکلت و دوچرخه را به همراه دارد.

بنابر نظر کارشناسان محیط زیست نیز، کم‌کردن سرعت وسیله نقلیه و شتابگیری مجدد آن علاوه بر بالا بردن مصرف سوخت و آلودگی صوتی، افزایش میزان ذرات آزبست ناشی از ترمزهای وسایل نقلیه را در محدوده پیرامون محل ترمز ایجاد می‌کند.

  • نویسنده : سید نوید ساداتی
  • منبع خبر : خبرگزاری ایسنا مازندران