جدال بومی/غیر بومی در ورزش محمودآباد؟غیر بومیش پر رنگ‌تره!
جدال بومی/غیر بومی در ورزش محمودآباد؟غیر بومیش پر رنگ‌تره!
محمودآباد آنلاین: در حالی که شهرستان محمودآباد از دیرباز نیروهای بومی کاردان و متعهدی برخوردار بوده، لیکن در بسیاری موارد توانمندی‌های مدیران بومی نادیده گرفته شده و شاهد حضور مدیران غیربومی بعضاً ناکارآمد که در سالهای اخیر با پشتوانه های سیاسی در ورزش شهرستان عرض اندام کردند و چیزی هم در چنته نداشتند که عملکرد آنها این را اثبات کرده و در واقع می‌توان گفت شهرستان محمودآباد به محل آزمون و خطای برخی مدیران و پله ترقی مدیران غیربومی تبدیل شده است.

به گزارش محمودآباد آنلاین؛ اداره تربیت بدنی یا آن طورکه امروز می نامیم  ورزش و جوانان در طول  سالهای بعد از انقلاب، یازده(۱۱) رئیس به خود دیده است از نورزاد بعنوان نخستین رئیس  تربیت بدنی بگیرید تا اصغر خلیلی و سلطانعلی نائینی سالهایی را در راس این سازمان قرار گرفتند و سپس جای خودشان را به سیف الله فرزانه (مدیر کل  فعلی میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری مازندران)دادند و فرزانه باتدبیر برای چند سال ورزش شهرستان را بیمه کرد و یکی از بهترین دوران ورزش شهرستان را به  می توان به نام فرزانه نوشت  و بعد از آن شاملو و ابراهیم اسلامی برای چند سالی  بعنوان رئیس این اداره معرفی شدند تا جای خود را به صالح کاردگر دادند و بی شک و بدون اغراق  باید بهترین روزهای و سالهای ورزش شهرستان  را دوران کاردگر در تاریخ ثبت و جستجو کرد.بعد از آن ولی الله نجاتی ،محمود نائیج،حسین بریمانی، اسماعیل پهلوان و مسعودیوسفی  طی ۱۷ سال اخیر سکان هدایت ورزش و جوانان  شهرستان را بر عهده داشتند.

مشاهده می فرمایید این دومینو طی ۲۰سال اخیر  بیشتر  بر وزنه غیر بومی ها و البته مأمور (خارج از دستگاه) بویژه آموزش و پرورش  چرخیده است ،حال باید توصیف کرد خوب یا بد بودن این انتصابات  که  غالباً با انتخاب و فشار نماینده ها برگزیده شده اند چه بر سر  ورزش این شهرستان آورده است.

ورزش شهرستان محمودآباد می تواند نمونه ای از  دومینوی انتصاب مدیران غیر بومی و البته مأمور  باشد که  در سالهای اخیر  با  آمدن  افراد ناکارآمد به تنزل کشیده شده است و علاج این واقعه انتخاب فرد بومی است.

بیشتر مدیران غیربومی،اگر از این شهرستان نباشند، هیچ حساسیتی نیست و اگر حتی سابقه یک روز مدیریت هم نداشته باشند، بدون نگرانی از اعتراض به این انتصاب، می‌توانند با خیال راحت مدیریت را در این شهرستان تجربه کنند و حتی همراهی بومی‌ها را برای ارتقا به‌ همراه داشته باشند.

اما نیروهای بومی غالباً دغدغه و انگیزه بیشتری برای خدمت و حل مشکلات مردم دارند چرا که  میان مردم زندگی می کنند، مردم آنها را می شناسند و آن ها نیز مردم را می شناسند و چشم تو چشم هستند و این موضوع انگیزه بیشتری برای حل مشکلات مردم ایجاد می کند.

ولی نیرویی که تا پایان ساعت اداری در شهرستان هست و بعد هم به شهرستان دیگری می رود و از دسترس خارج است طبعا با درد و مشکلات  ورزشکاران و قهرمانان به اندازه ای که باید و شاید نمی تواند آشنایی پیدا کند.

اما به راستی وقت آن نرسیده است که دومینوی انتصاب مدیران غیر بومی و مأمور  برچیده شود؟

آیا شهرستان محمودآباد قحط الرجال است و یک نیروی بومی قوی ندارد که متولی دستگاه مهم و اثر گذار ورزش و جوانان را به آن سپرد.

در هر صورت به جای بحث‌های حاشیه‌ای در انتصابات و تخریب بومی‌ها و فراهم کردن شرایط انتصاب مدیران غیربومی، شرایط را به‌نفع انتصاب نیروهای توانمند بومی در شهرستان با بحث درباره شایستگی‌ها و توانمندی‌ها، تغییر خواهیم داد.

در پایان بازهم امیدوارمیم که مسئولین با در نظر گرفتن مردم  بویژه  جامعه بزرگ ورزش و جوانان و رضای خدای متعال،همدلی و وحدت به فکر خدمت به اهالی ورزش و جوانان باشند خدمتی که حلقه گمشده (به قول یکی از بزرگان این شهر )می باشد به دور از فشار ها،حاشیه ها و مسائل جناحی مخرب جهت تغییر و عزل و نصب های سیاسی.

  • نویسنده : محمد اسماعیلی
  • منبع خبر : محمودآباد آنلاین