محمودآباد آنلاین

شهر محمودآباد در مازندران یکی از زیباترین شهرهای ساحلی است و هر ساله پذیرای ده‌ها هزار مسافر و گردشگر از سراسر ایران می‌باشد. در این شهر می‌توانید طبیعت دریا و جنگل‌ها را در کنار یکدیگر به طرز خیره کننده‌ای تماشا کنید. شاید هم به خرید کردن در بهترین بازارهای ساحلی یا مراکز شهری علاقه دارید که در این صورت، باز هم محمودآباد می تواند بهترین مقصد گردشگری باشد.

 

اگر هم به خرید ویلا در شمال فکر می کنید که مجدداً خبرهای خوبی برای شما داریم. گزینه‌های خرید ویلا در محمودآباد در زیباترین زمین‌های ساحلی، تمام آن چیزی است که می‌تواند سبک زندگی شما را تغییر دهد. زندگی در ویلاهای محمودآباد در نزدیکی ساحلی دریا، آرامش خاطر شما فراهم خواهد کرد.

* اگر به دنبال یک فرصت برای سفر به شمال هستید، آماده باشید. یک مقاله تخصصی با نام “فاصله شهرهای شمال از همدیگر را بشناسید و یک سفر لذت‌بخش داشته باشید! ” برای شما تهیه کرده‌ایم که فاصله تمام شهرهای شمالی را به عنوان مقاصد گردشگری مسافران معرفی کرده است. تفاوتی نمی‌کند به محمودآباد سفر کنید یا نوشهر یا نور و رامسر و …، آنچه مهم است اینکه بدانید که چه مدت در سفر هستید و باید چه چیزهایی را به همراه داشته باشید. برای یک برنامه‌ریزی دقیق به این راهنمای مسافت‌ها نیاز دارید.
درباره مدیریت حتماً شنیده‌اید اما خودتان چقدر اهل مدیریت کردن هستید؟ چقدر پایبندید به این که مدیر باشید نه برای فلان شرکت و بهمان جای تخصصی، که برای خودتان؟

اخبار محمودآباد: اینجا کلیک کنید

اشتباه نیامده‌اید، مقصد امروزمان محمودآباد است و به استقبال این دیار خواهیم رفت، اما می‌خواهیم قبل از آن، چند سطر درباره یک موضوع اساسی بنویسیم که مدتی است در کلیشه و حاشیه خاک می‌خورد.

حتماً برایتان اتفاق افتاده، راهی شمال می‌شوید اما راه ۴ ساعته، ۱۷ ساعت به درازا می‌انجامد، اما چرا؟ خسته و دلزده و درحالی که بد و بیراه نثار این و آن می‌کنید به خانه بر می‌گردید، نه لذتی از شمال برده‌اید نه از تعطیلات، نه از در جمع خانواده بودن و نه حتی از هوای خوب و جنگل‌های پاکی که ادعا می‌کردند حالتان را از این رو به آن‌رو می‌کند.

 

پس چه شد آن چه برایش خیال پردازی کرده بود؟ دلیل این اتفاقات چیست؟ قطعاً خلاء اطلاعاتی و عدم مدیریت، زیربنای تمام اتفاقات مرور شده بوده است. چون در اوج ترافیک راه افتاده‌اید، چون مسیر نادرست را انتخاب کرده‌اید، چون در یک کلام مدیر خوبی نبوده‌اید.

فی‌الواقع غرض از مدیریت، زندگی بهتر است، لذت بردن از زندگی است. اما این چه ربطی دارد به بحث ما؟ چه ربطی دارد به محمودآباد و ویلا و سفر؟ نقطه عطف ماجرا همینجاست، سفر. برای سفر کردن باید مدیر باشیم حتی اگر ضعف داریم یا با مدیر بودن میانه خوبی نداریم، سعی کنیم ادایش را در بیاوریم. بدون مدیریت، مسافرت کمی چالشی می‌شود.

با کم جان شدن فعالیت مدارس و اداره‌ها در روز پنجشنبه، مجالی برای تهرانیان و دیگر استان‌ها فراهم شده تا همین که هفته به ایستگاه پایانی نزدیک می‌شود، شمال را نشانه بگیرند و راهی مقصدی شوند که در زیبایی پرچمش بالاست.

از اینجا شروع کنیم که مدیریت یک واژه عمومی است، اگر این واژه ژنرال و عمومی را خرد کنیم به قسمت‌های کوچکتر، به یک بخش مهم خواهیم رسید، به “مدیریت زمان” که سال‌هاست به عنوان مرکز ثقل گزارشات و مقاله‌های متعدد، مورد مناقشه قرار می‌گیرد.

کیست که عاشق ترافیک و ماندن در جاده‌های شلوغ باشد؟ آن هم وقتی تنها دارایی مان دو روز تعطیلی است. در این جور مواقع اگرچه پرواز آرزوی قشنگی است اما بی‌فایده است یا مثلاً چقدر خوب بود اگر می‌توانستیم چشممان را ببندیم و بعد از چند دقیقه باز کنیم در حالیکه اطرافمان شمال است، اما باطل است و بیهوده. می‌خواهیم بگوییم زود رسیدن به شمال یک میل قلبی است اما استحقاق‌اش نیازمند طی کردن هفت‌خان هم نیست، رابطه تنگاتنگی با انتخاب شهر و مسیر ما دارد.

امروز با شهر محمودآباد کلنجار خواهیم رفت که آن هم اتفاقاً دست پرورده مازندران است و به همین مناسبت در کمترین فاصله از تهران، نشسته. یعنی اگر اهل مدیریت زمانیم یا مایلیم از این به بعد، کمی مدیرطور، رفتار کنیم، بایستی نیم نگاهی داشته باشیم به شهری که به محمودآباد شهره است. با ما باشید همراهان همیشگی.

پیش از آن که وسواسانه، موضوع را مورد کاوش قرار دهیم، این نکته را یادآور شویم که در کنار این که، فاصله شهر محمودآباد از نظر تعداد کیلومتر (مسافت) تا تهران اندک است، بار ترافیکی آن نیز در سطوح پایینی قرار دارد.

مثلاً جاده چالوس، به عنوان یک جاده شلوغ و پرترافیک، زمان رسیدن به مقصد را ساعت‌ها به تعویق می‌اندازد، اما راهی که به شهر محمودآباد منتهی می‌گردد از این ویژگی مبراست.

با این پیش زمینه به سراغ شهر محمودآباد می‌رویم و بحثمان را رسماً استارت می‌زنیم.

از مدیریت زمان گفتیم و این که اگر برای زیارت شمال عجولیم و اصلاً حوصله ساعت‌ها ماندن در ترافیک را نداریم، محمودآباد از آن میانبرهای درجه یک است. براساس آنچه فعالان راه و شهرسازی می‌گویند، از میان تمام شهرهای ساحلی مازندران، محمودآباد، کوتاه‌ترین راه را تا تهران در اختیار می‌گذارد و چه امتیازی باارزش‌تر از این؟

چند سالی می‌شود نام محمودآباد را پیش‌تر از قبل می‌شنویم. مثلاً تا چند سال پیش مازندران برایمان خلاصه می‌شد در چالوس و رامسر اما این روزها نور و محمودآباد انگار بیشتر بازار گرمی می‌کنند و نامشان با شدت بیشتری در بوق و کرنا فریاد زده می‌شود.

از دلایلش می‌تواند فاصله اندکش باشد. تا همین چند سال پیش، سفر به شمال جز تابستان و نوروز معنای چندانی نداشت اما این روزها، آخر هفته‌ها انگار نصف جمعیت کشور در شمال تجمیع می‌شوند، اینقدر حضور هموطنان در شمال مشهود است. از دیگر دلایلش تلاش‌هایی است که در حوزه گردشگری برای نور و محمودآباد صورت گرفته.

مثلاً در محمودآباد سوار هواپیماهای دو نفره می‌شویم تا هم ذوق کنیم از مشاهده زیبایی‌ها از فاصله دور و هم یه سفر آموزشی داشته باشیم. چنین امکاناتی، خلأهای قبل را پر کرده و سبب شده، شاهد هجوم مردم به چنین شهرهای زیبایی باشیم. به عنوان یک شهر ساحلی، طرح سالم‌سازی دریا در این خطه، در دست اجراست و مورد عنایت قرار گرفته است.

اینجا، متری به دستتان خواهیم داد و کمی از ریاضی کمک خواهیم گرفت تا بتوانیم محمودآباد را توصیف کنیم و یک تصویر کلی از آن در ذهنمان احیاء سازیم.

بیایید برای بار چندم، نقشه شمال را پیش رویمان بگذاریم. مستقیم سراغ کرانه خزر می‌رویم چون از قبل می‌دانیم محمودآباد در مجاورت خزر، جای خوش کرده است. در نقشه که دقیق می‌شویم همجواری چهار شهر نگاه مان را جذب می‌کند، می‌دانید کدام شهرها را می‌گویم؟

جویبار، بابلسر، فریدونکنار و محمودآباد. محمودآباد توسط شهرهای دیگری هم محاصره شده است، از تصویر واضح است، نور و آمل را می‌گوییم. دو شهر نور و محمودآباد همیشه به هم چسبیده‌اند آنقدرها که در صحبت‌های روزمره هم، دو شهرستان نور و محمودآباد را با هم به زبان می‌آورند و این پیوستگی و یکی بودن این دو شهر را برجسته می‌سازد.

مسیر اصلی محمودآباد، جاده آمل به محمودآباد است و این جاده به هراز ملحق می‌شود، بنابراین می‌توانید جاده هراز را گلچین کنید تا شاهد زیبایی‌هایش باشید سپس وصل شوید به جاده آمل-مازندران و از این راه، دستتان را در دست مازندران بگذارید.

 

اعداد اعلام شده در خصوص جمعیت محمودآباد، ضد و نقیض‌هایی را به نمایش می‌گذارند با این حال ما به سایت ویکی پدیا متکی شدیم و جمعیت این شهر را براساس سرشماری سال ۸۵، بالغ بر ۳۷ هزار نفر اعلام می‌کنیم.

جمعیت اندک این شهر، نوید می‌دهد در شهر آرامی، اوقاتمان را سپری خواهیم کرد. عموماً شهرهایی که تعداد ساکنانشان در حداقل قرار دارد، طبیعت دست نخورده‌تری دارند که این نیز یک حسن ارزشمند در نگاه ماست. هوای این دیار معتدل است و قطعاً با رطوبت همراه است، دلیلش را که می‌دانید؟ همان ساحل و دریا و این جریانات.

* برای یک مسافرت دلنشین و خاطره‌انگیز باید از طریق یکی از  مسیرهای منتهی به مازندران سفر کنید. می‌توانید با خودروی شخصی به این استان بروید و در مسیر، جاذبه‌های دیدنی و طبیعت بی‌نظیر مازندران را احساس کنید. مقاله “مسیرهای دسترسی به مازندران کدام‌اند؟” در مورد متداول‌ترین مسیرها برای مسافرت به نواحی شمالی صحبت کرده است. این مقاله را بخوانید و نوع سفر خود را انتخاب کنید.

تاریخچه برخی از شهرهای شمال را که رصد می‌کنیم، پشتوانه طلایی و محکمی بر می‌خوریم. حکایت بعضی اما متفاوت است. مثلاً شهر محمود شهر در شمار گروه دوم جای دارد که سال‌های زیادی از عمرش نمی‌گذرد و اگرچه یک شهر نوپا نیست اما در برابر چالوسی که در گذشته‌های دور ریشه دوانده است، کم سن‌تر است.

این ناصرالدین بود که برای وصل کردن خزر به کوه‌های البرز، گام‌های مهمی برداشت و سر و سامانی به شهرهای شمالی بخشید که مصداق بارزش، احداث شهرستان محمودآباد نه به شکل فعلی اما به نوعی ممتاز می‌باشد.

بعدها، درست زمانی که پهلوی‌ها روی کار آمده‌اند، رضا شاه توسعه شمال از جمله محمودآباد را در دستور کارش گذاشت و آبادانی‌اش را در پیش گرفت. اگر قبل از اسم محمودآباد، نام شهرستان محمودآباد را شنیدید بدانید این شهرستان از گردهمایی دو شهر محمودآباد و سرخرود ایجاد گردیده است.

محمودآباد نیز همچون شهر چالوس و به مثابه شهر بابلسر، در کنار دریای خزر، قد کشیده و بزرگ شده است. شهری ساحلی است و عاشقان ساحل را به سوی خود فرا می‌خواند. این شهر، دریا را در مشت خود دارد. ارمغان دریا تنها زیبایی و موج و ساحل نیست، تقویت اقتصاد از مهم‌ترین دستاوردهایی است که به یمن حضور ساحل به فراچنگ می‌آید. اما منظورمان از اقتصاد چیست؟

یک بعدش به سرمایه‌گذاری‌ها بر می‌گردد. عده‌ای پول و سرمایه خود را جمع می‌کنند و آن را در بطن شهرهای ساحلی از جمله محمودآباد قرار می‌دهند، علتش چیست؟ دم دستی‌ترین دلیل می‌تواند لذت بردن از دریا و غروب آفتاب باشد اما مهم‌ترینش سودآوری است.

شهرهای شمالی دارای اراضی و املاک گران‌تری هستند و همین بس تا خاطر جمع شویم ارج و قرب بالایی دارند، به علاوه جایی که تقاضا زیاد است، قیمت تصاعدی رو به رشد خواهد بود، یعنی آنچه امروز می‌خرم چندی بعد، گرانتر می‌شود و این عیناً مفهوم سودآوری و رسیدن به سود را نشان می‌دهد.

پس سرمایه‌گذاری و تجارت ملک و املاک در شهرهای شمالی، یکی از عواملی است که حرکت چرخ اقتصاد را ممکن می‌کند و به موجبات این جریان، خرید و فروش ویلای شمال، مدت‌هاست بر سر زبان‌ها افتاده و رهروان زیادی به خود دیده است.

گرایش و میل به حضور در طبیعت، فی نفسه در انسان‌ها ریشه دارد، کافی است بوی ساحل و جلبک و ماسه خیس خورده به مشاممان برسد تا لبریز شویم از خوب ترین حال، پُر شویم از ناب‌ترین احساس.

به همین خاطر است که حوالی ساحل، همیشه مملو است از تجهیزاتی که حضور انسان‌ها را در این مکان‌ها پایدارتر می‌کند، مثلاً تفریحاتی چون قایقرانی می‌گذارند، شیک‌ترین رستوران‌ها را بنا می‌کنند و خود را به آب و آتش می‌زنند تا آن که به ساحل می‌آید، آنجا بماند. پس گردشگری، راه دیگری است که به تقویت اقتصاد منتهی می‌گردد.

ماهیگیری یک المان دیگر است، ماهیگیری که می‌گوییم، جنبه تفریحی آن منظورمان نیست که مثلاً شب‌ها قلاب به دست می‌شویم و در حالیکه نگاهمان به ماه بالا سری است در شعرهای سهراب پرسه می‌زنیم که می‌گوید ماه بالا سر هم تنهایی است.

 

از آن‌سو، نیم نگاهی هم به قلاب رها شده در آب داریم و چشم انتظار به دام افتادن کپور و ماهی کولی هستیم یا مثلاً قزل اما دریغ از یک بچه ماهی ساده! خلاصه اینطورها نیست، اینجا منظور از ماهیگیری، شغل رسمی مردم ساکن شهرهای شمالی است که از راه درآمدش، امرار معاش می‌کنند.

موج شکن‌هایی که در مصب رودهای شمال ایجاد شده‌اند عموماً جای خوبی برای ماهیگیری به نظر می‌رسند.

کشاورزی از دیگر گزینه‌های روی میز است که حضورش را مرهون هوا و خاک زمین‌های شمال می‌باشد. بوی شالی‌های سبز، از چارچوب شهر محمودآباد هم به مشام می‌رسد و نویدبخش حس پویایی و زندگی است.

آن‌ها که مشتری همیشگی برنج‌های شمال‌اند خوب می‌دانند محمودآباد، سهم به سزایی در تولید و پخش برنج دارد. عموم زمین‌ها و اراضی که در محمودآباد یا حوالی آن، در شرایط کنونی کاربری کشاورزی دارند و برای کشت و برداشت محصولات کشاورزی مورد استفاده واقع می‌گردند، قبل از انقلاب، جنگل‌های سبزی بوده‌اند.

اگر بخواهیم یک جمع‌بندی داشته باشیم از حرف‌هایمان، باید ماهیگیری را در کنار خرید و فروش ویلا و کشاورزی و گردشگری، از مهم‌ترین راه‌های کسب درآمد اهالی محمودآباد معرفی کنیم.

هدف از رفتن به شهرهای شمال از جمله محمودآباد، قدری متفاوت است، باورتان می‌شود بعضی‌ها تنها برای تست غذاهای شمال راهی این خطه می‌شوند؟ برای خوردن شوریده و اگر پولدار باشند خاویار؟

حالا شوریده یا خاویار بودنش خیلی مهم نیست، مهم مزه مزه کردن غذاهایی است که تنها در شمال، ردشان موجود است.

مثلاً صبحانه شاپوری یا حتی لوبیا کباب یا بهتر از آن باقالاقاتوق. شاید بگویید این دیگر چه کاری است، اگر هدف تنها غذاست خب در خانه، شاپوری درست می‌کنیم و یک آخر هفته شاد می‌سازیم برای خودمان، این سختی‌ها را ندارد که.

اما گمان می‌کنم یک قانون نانوشته وجود دارد که می‌گوید محلی که در آن غذا می‌خوریم بر طعم غذا متفاوت است. نیمرویی که در کنار یک حوض آبی پُر ماهی می‌خوریم کجا شبیه همانی است که در نخستین ساعات یک شنبه کسل‌کننده در حالیکه برای ۵ دقیقه زودتر رسیدن عجیب هول‌ایم، در آسانسور می‌خوریم یا در اتوبوس شهری آن هم در تراکم عجیب مسافران و در موقعیتی که نزدیک است از تنگ بودن مکان، جان بدهیم، سریع نجویده قورت می‌دهیم!

خب از این‌ها که بگذریم با هم می‌گوییم راست است که مکان، طعم غذا را تغییر می‌دهد. حالا همه مسئله هم شوریده و غذا، طعم و اینجور چیزها نیست. هدف‌های والاتری هم وجود دارد. یک هدف والای تکراری که احتمالاً کلافه شده‌اید از بس ما و دیگران آن را تکرار کرده‌ایم، طبیعت و زیبایی و این جور چیزها که ترجیح می‌دهیم سریع از کنارشان بگذریم و خلقتان را بیش از این تنگ نکنیم.

در مقابل یک هدف مظلوم هم قرار دارد، هرچه هدف قبل (تفریح و لذت از طبیعت که عموماً بیشترین سهم را در  کفه ترازو همیشه در این قسمت سنگین‌تر است) پررنگ بود و با آب و تاب همه درخصوصش دست به قلم می‌شوند، این یکی کم‌سو و کم فروغ است.

هدف‌های کاری یا تحصیلی، دانشجویانی که رشد علمی خود را در گرو سفر به شمال و نشستن روی نیمکت‌های شهرهای شمالی می‌دانند یا آن‌ها که لازم است در شمال، به ایفای شغل و کارشان بپردازند.

در این میان هدف از سفر به این دیار، بعضاً خرید ویلا در شمال است، که آن هم در نوع خود نیکوست. با همه این‌ها باید بدانیم جاذبه‌های گردشگری مقصدمان از چه قرار است، که در ادامه برایتان لیست کرده‌ایم.

* آیا می دانید چه موقع و چه زمانی از سال می‌توانید برای خرید ویلا در شمال اقدام کنید تا هم پول شما به هدر نرود و هم بتوانید ویلاهای خوبی را پیدا کنید؟ بله! در یک مقاله ویژه با نام “بهترین زمان برای خرید ویلا در شمال چه موقع است؟” درباره مزایا و معایب خرید ویلا در هر یک از چهار فصل سال صحبت کرده ایم. خواندن این مطلب را به شما توصیه می‌کنیم.

پارک شهرداری از دیگر داشته‌هایی است که محمودآباد بدان می‌نازد. تجهیزات برشمرده شده برای این پارک، علاوه بر اسباب و وسایل بازی، کافی شاپ و حتی محلی برای علاقه‌مندان به شناست.

اینجا نیز رد درختان ردیف شده مشاهده می‌گردد و ما را دلخوش می‌سازد به این که محمودآباد از بهترین‌های شمال است. گفتنی است چنین پارک‌هایی علاوه بر این که مأمنی برای خنده‌های شیرین کودکان می‌شوند می‌توانند تکیه گاهی باشند برای اقتصاد محمودآباد و شرایط اقتصادی آن را رونق ببخشند.

مدرنیته شدن بر بسیاری از پارک‌ها سایه افکنده، یکی از این پارک‌ها همین است که موضوع بحث ماست. گفته می‌شود این پارک در شمار مدرن‌ترین پارک‌های شمال کشور جای گرفته است. ساحل، عمود خیمه این پرک را تشکیل می‌دهد و بیشترین تفریحات و امکاناتی که برای این پارک لحاظ شده، از حضور ساحل نشات می‌گیرد.

قایق‌سواری، برگ برنده‌ای است که این پارک محمودآباد را ارتقاء می‌بخشد. اطراف ساحل، مملوست از رستوران‌هایی که زیبایی‌شان را از دریا قرض گرفته‌اند و این زیبایی را بی‌نقیصه منتقل می‌سازند.

آلاچیق‌های دلربا و سفره خانه‌هایی که رنگ و لعاب سنتی بودن دارند، از دیگر امکاناتی است که در این پارک، حضور بهم رسانده‌اند. بد نیست بدانیم این پارک در محوطه‌ای به وسعت ۴ هکتار، پیاده‌سازی شده است.

با نام پلاژ خط آهی نیز این پارک را مورد خطاب قرار می‌دهند. می‌دانید چرا از لفظ پلاژ برای معرفی این ساحل استفاده می‌کنند، چون پلاژ معرف قسمتی است که برای شنا درست شده است و همانطور که گفتیم، این پارک از این جهت، ستودنی و تحسین برانگیز است.

نکته نغز ماجرا آن است که میزان ساحلی که این پارک در دست گرفته تا بتواند چنین منظره‌ای را برای مخاطبانش بیافریند، ۵۰۰ متر مربع است که گفته می‌شود در دیگر شهرهای مازندران، چنین رقمی مشاهده نشده است. این پارک تنها کودکان را راضی نگه نمی‌دارد که تمهیداتی هم برای بزرگسالان و نوجوانان اندیشیده شده است، بنابراین با هر سن و سالی می‌توانید به دامان این پارک پناه برده و ساعاتی از روز را در آنجا سپری نمایید.

گفتیم مدرن، یکی از قسمت‌هایی که مدرن بودن را با صدای رساتر در این بانک فریاد می‌زند، سینما ۶ بعدی است، همانجا که می‌توان فراز و نشیب هیجان را عمیقاً حس نمود. یکی از اسباب‌بازی‌های این شهربازی که به ما اجازه می‌دهد در جوار خانواده‌هایمان بنشینیم و دسته جمعی جیغ و داد کنیم، قطار کرم میوه است. تنقلات و خوردنی‌ها، اینجا هم همچون هر جای دیگری پای ثابت شهربازی است تا جای هیچ چیز خالی و تهی نباشد.

در جوار سُرسره‌های ساده‌ای که در این پارک، جای گرفته‌اند، سقوط آزاد و تفریح‌های هیجانی دیگری هم به چشم می‌خورد که بر ارزش و وزن این شهربازی افزوده و تمایل به استفاده از آن‌ها را به اوج برده است. چرخ و فلک‌های متنوع و در سایزهای متفاوت را به این لیست اضافه کنید و دلخوش باشید به این که محمودآباد از بهترین شهربازی‌ها را در چنته دارد.

روستای اهلم. به زعم اینکه شهر محمودآباد آنطورها ریشه ژرف و تاریخی ندارد، اما اهلم به عنوان روستایی تاریخی و زیبا دائماً مورد مدح و ستایش قرار می‌گیرد. روستای اهلم را اگر از فاصله‌ای دور مشاهده کنیم، انبوه درخت‌ها و جنگل‌هایش نگاهمان را درگیر خواهد کرد.

تمشک‌های اهلم خوردن دارد، سرخاب‌هایش واقع دیدنی هستند. این جنگل، گونه‌های متنوع گیاهی را پوشش خواهد داد و این تنوع، سبب می‌شود هر ذائقه و سلیقه‌ای، اهلم را بپسندد. اگر دوست دارید زیر درخت‌های جنگلی خود را رها کنید، کجا بهتر از اهلم؟

چقدر دلتنگ دهکده‌های ساده قدیمی هستید؟ روستای بونده که در اطراف شهر محمودآباد، حاضر است، از همان روستاهای کم جمعیت و دهکده‌های بکر است که نهال تازگی را در جان ما می‌کارد.

از یک‌سو با روستای اهلم در ارتباط است. مهم‌ترین دارایی این روستا، جنگلی است که نام جنگل هم بونده می‌باشد. سبزینگی جنگل بونده، روح آدمی را با خود پرواز می‌دهد، به ناکجا آباد می‌برد، به آنجا که جز زیبایی چیزی نیست.

بلوط‌های این جنگل با توسکا و افرا و ده‌ها نوع دیگر، در جوار هم قد علم کرده‌اند تا یک هارمونی چشم‌نواز بسازند و منظره‌ای باشکوه خلق کنند. راش و گردو از دیگر درخت‌های اتراق کرده در این جنگل به حساب می‌آید، هرچند این لیست به همینجا ختم نمی‌شود و طویل است.

هتل‌ها و مکان‌های اقامتی، مهم‌ترین وجه تمایز شهرها به حساب می‌آیند. یعنی آنچه می‌تواند یک شهر را از دیگر رقیبانش پیش بیندازد و مدال افتخار را بر گردنش بیفزاید، هتل‌ها و مکان‌هایی است که برای اقامت، در نظر گرفته شده‌اند.

هتل نارنجستان محمودآباد، چنان نام برجسته‌ای است که احساس کردیم اگر چند سطری را بدان اختصاص ندهیم علاوه بر این که در حقش کم لطفی کرده‌ایم، نوشته‌مان را هم با نقیصه ای همراه ساخته‌ایم. نمی‌دانم چرا شنیدن نام نارنجستان، ناخواسته ذهنم را به سمت شیراز می‌برد، شاید چون بهار نارنج‌های شیراز را رساتر از هرجای دیگر در بوق و کرنا فریاد می‌زنند. بگذریم.

 

هتل نارنجستان که از دست پرورده‌های محمودآباد شمال است با در اختیار داشتن ۴ ستاره، نشان می‌دهد از برترین‌های روزگار است. به عنوان یک هتل لوکس شناخته می‌شود و بیشتر کسانیکه مهمان نارنجستان بوده‌اند، بر سر این مسئله متفق‌القول هستند. حضور ۵۲ اتاق در هتل نارنجستان، ما را به این یقین نزدیک می‌کند که این هتل، می‌تواند همزمان پذیرای خیل زیادی از مسافران و علاقه‌مندان به محمودآباد باشد.

برای تمام اتاق‌ها، امکانات مهم همچون تلویزیون، سرویس فرنگی و ایرانی، تخت و غیره لحاظ شده است ضمن این که هتل نارنجستان با در چنته داشتن لابی زیبا، اینترنت پرسرعت، کافی شاپ و رستوران، بیلیارد و آسانسور، به نظر می‌رسد حجم وسیعی از نیازهای مسافران را پاسخ می‌دهد.

نزدیکی هتل نارنجستان با پارک‌های مطرح محمودآباد، این باور را در ما رشد می‌دهد که نارنجستان، انتخاب خوبی برای اقامت است. به عنوان مثال با پارک سرزمین رؤیاها که پیش‌تر درباره‌اش صحبت کردیم، ۱۵ کیلومتر فاصله دارد.

محمودآباد یک مجتمع بزرگ در دست دارد که از قضا مختص کارمندان شرکت ملی نفت ایران است. این اقامتگاه تنها امکانات اقامتی در اختیار کارمندان نمی‌گذارد، که شرایطی را برای ورزش و تفریحشان فراهم می‌سازد و این نقطه قوت ماجراست. بالغ بر ۱۸۰ هزار نفر کارمند شرکت ملی نفت ایران، در چنین مجتمعی سهم دارند و می‌توانند برای اقامت و تفریح به این اقامتگاه مطلوب پناه ببرند.

از آنجا که کارمندان و مهندسان شرکت نفت عموماً در دشوارترین نقاط جغرافیایی مشغول به فعالیت هستند تا بتوانند چرخ اقتصاد را به گردش در آورند، لذا دولت در تلاش است تا با اختصاص چنین امکاناتی، به نوعی تلاش‌هایشان را قدردانی نماید. این مجتمع تفریحی محمودآباد، ریشه در سال‌های دور دارد و اینطور که گفته می‌شود بالغ بر نیم قرن از نخستین روز احداثش می‌گذرد.

این اقامتگاه با در اختیار داشتن ۵۰۹ واحد اقامتی، مکان مطلوبی به نظر می‌آید و مجهز به ۴ رستوران می‌باشد که توانسته رضایت مراجعه‌کنندگان را به ارمغان آورد، علاوه بر این، حضور سفره خانه‌های جنگلی در جوار آن‌ها، دیگر برگ برنده‌ای است که به این اقامتگاه نسبت داده شده و بر مزیتش افزوده است.

اگر موافق باشید، باقیمانده مقاله را به بحث پیرامون فروشگاه‌ها و مراکز خرید محمودآباد اختصاص دهیم تا نوشته‌مان از این منظر نیز غنی باشد.

بازار بزرگ الغدیر، چنان قیل و قالی به راه انداخته است که نه تنها آن را به عنوان یکی از مراکز خرید محمودآباد می‌شناسند، بلکه آن را در لیست جاذبه‌های شهر مازندران جا داده‌اند و به تمام مسافران این شهر، تماشایش را توصیه می‌کنند. این بازارچه که به صورت لاین‌های متفاوت، به منصه ظهور رسیده است، این امکان را برایتان فراهم می‌سازد که بتوانید از همان ابتدا دست به غربالگری زده و تنها به آن دسته از مغازه‌هایی مراجعه کنید که مدنظرتان است.

لوکس‌ترین محصولات در این بازارچه تعبیه شده‌اند تا دست مسافران برای خرید باز باشد. از البسه و پوشاک گرفته تا خوراکی‌هایی همچون مرباها و ترشیجات در این فروشگاه سهم دارند و چنین تنوعی بر زیبایی‌ها می‌افزاید. زیتون و زیتون پرورده، از مهم‌ترین محصولاتی هستند که در این بازارچه در معرض نمایش نهاده شده‌اند.

مشاهده بازار ماهی، بار دیگر به ما یادآور می‌شود که در یکی از شهرهای شمالی ایستاده‌ایم، از کیف و کفش گرفته تا پارچه و دیگر البسه در این بازار چوب حراج خورده و در مقابل چشم مسافران به نمایش گذاشته شده‌اند.

از دیگر مراکز خریدی که در شهر محمودآباد به چشم می‌خورد، پاساژ ولیعصر است که بیش از همه چیز در حوزه پوشاک فعالیت می‌کند. به همین نکته بسنده می‌کنیم که اگر خواهان خرید پوشاک از شهر محمودآباد هستید می‌توانید یکراست به سراغ پاساژ ولیعصر رفته و آنجا را برای خرید برگزینید.

بازار ساحلی قائم، بزرگ‌ترین و مدرن‌ترین بازار شهر محمودآباد است که تازه نفس به نظر می‌رسد و مدت زیادی از آغاز به کار آن نگذشته است، تا جائیکه هنوز تمام غرفه‌های آن، تجارت و کسب و کارشان را شروع نکرده‌اند و بسیاری از مغازه‌هایش در مرحله فروش و واگذاری به سر می‌برند. اینطور که مشخص است، این بازار، بزرگ‌ترین و مدرن‌ترین مرکز خرید ساحلی محمودآباد خواهد بود که این فاکتور، کمی وسوسه کننده به نظر می‌رسد. بی‌تردید مراکز نوساز، مزایای جالب‌تر و مهیج‌تری برای عرضه دارند.

* در سال ۹۹ می‌توانید سرمایه‌گذاری مناسبی داشته باشید. بهترین گزینه‌ها را پیش رو دارید. در مقاله “بهترین سرمایه‌گذاری سال ۹۹ با خرید انواع ویلا در شمال” با انواع ویلاهای شمال و مزایا و ویژگی‌های آن‌ها بیشتر آشنا می‌شوید. این مقاله را همین حالا بخوانید!

صحبت پایانی

سفری همگانی داشتیم به شهر محمودآباد، همان که بارها و ماه‌ها نامشان را شنیده‌ایم و به کررات خوبی‌هایش به گوشمان خورده است. این روزهاخرید ویلا در محمودآباد را شدیداً توصیه می‌کنند.

با هم دیدیم که شهر محمودآباد در زیبایی و امکانات نه منفعل است و نه کم جان بلکه دقیقاً برعکس. کم بودن جمعیت این شهر، گواهی بر این ادعاست که محمودآباد، آینده‌ای نزدیک پیش‌رو دارد و یکی از بهترین شهرهای شمالی برای سرمایه‌گذاری و فراهم نمودن مقدمات پیشرفت است.