شناخت این عوامل می‌تواند مسیر حرکت جامعه را بسوی ترقی و تعامل هموار سازد، بطوری که علاوه بر درک عمل آنها و جلوگیری از تداوم آن عمل با ارائه راه حلهایی به سلامت جامعه کمک نماید.
در جامعه ما نیز همانند سایر جوامع تهدیداتی وجود دارد که مانع پیشرفت جامعه و حفظ فرهنگ و ارزش‌های ما می‌شود.
این تهدیدات در سال های اخیر بیشتر و بیشتر شده و به طور فاجعه باری جوانان و آینده سازان ما را هدف گرفته است.
برخی جوانان گرایش روز افزونی به ناهنجاری های اخلاقی دارند و در این میان شبکه های اجتماعی مجازی نقش موثری در این وضعیت نابسامان دارند. به‌گونه ای که جوانانی که در معرض انواع پیام‌ها و فضای نامتعارف شبکه های اجتماعی مجازی قرار دارند و گرایش بیشتری به انجام ناهنجاری های اخلاقی دارند و این فضای نامتعارف با زیبا و مفید جلوه دادن ناهنجاری های اخلاقی و تخریب اذهان جوانان، آنان را به انجام این نوع ناهنجاری ها سوق می دهد.
جوانان بخش عظیم فرهنگ، ارزش ها و هنجار‌های جامعه خود و دیگر جوامع را از رسانه ها دریافت می کنند.
عمل به ناهنجاری‌ها و انتقال فرهنگی مغایر با ارزش‌های جامعه به ندرت باعث ایجاد بحران هویت فرهنگی شده و با تاثیر بسیار مخرب بر جامعه می‌تواند زمینه ساز انحطاط و فروپاشی آن جامعه شود.
نوجوانان و جوانان گمشده‌ها و کمبودهای عاطفی خود را در بازی‌های پرهیجان و بی محتوای رایانه ای، موسیقی های مبتذل غربی و فضای پرخطر و مجازی اینترنت جست‌و‌جو می‌کنند؛ آنها در یک گمان واهی بر این باور‌اند که رایانه و اینترنت دروازه ورودشان به دنیای اطراف است.
دغدغه هر پدر و مادری داشتن فرزند یا فرزندانی سالم و تندرست است. آنان بیش از هر چیز نگران خورد و خوراک، پوشاک و درس و مشق بچه‌هایشان هستند و برای برآورده کردن نیازهای آنان شب و روز تلاش می کنند و لحظه‌ای آرام و قرار ندارند، اما باید به این نکته توجه داشته باشند که دلبندانشان علاوه بر غذای جسم به غذای روح و روان هم احتیاج دارند که اگر این غذا در فضای گرم و صمیمی خانواده برایشان مهیا نشود خود را برای تهیه این غذاها به هر در و دیوار می‌زنند و با هر طناب پوسیده‌ای به قعر چاه می‌روند و آینده خود را تباه می‌کنند.
با گفتگویی که با چند کارشناس علوم اجتماعی انجام شده و بررسی آسیب های اجتماعی موجود در جامعه که نسل امروز را تهدید می‌کند، دریافتیم که گسترش رسانه های نوین در دهه های اخیر که فرهنگ جدیدی را برای جوانان به همراه آورده است و علاوه بر آن وجود برخی معضلات و مشکلاتی چون نداشتن روحیه، مشکلات شخصی و اقتصادی و آسیبهای اجتماعی دیگر، موجب تغییر و دگرگونی در فرهنگ و زمینه های پایبندی به ارزش‌ها، نهادها، سبک زندگی و نظایر آن شده است که تغییرات بوجود آمده در باورهای آنان از رفتارهایی من جمله پرخاشگری‌ها، زودرنجی و کینه جویی، افسردگی و انزوا کاملا مشاهده می‌شود.
این رفتار‌های نابهنجار اجتماعی را می توان ناشی از تغییرات سریع اجتماعی، ناکامی منزلتی، احساس از خود بیگانگی، اجحاف، خشم و تنفری که آنها نسبت به اجتماع و محیط اطرافشان دارند و بسیاری از عوامل دیگر تلقی کرد.
تمامی اینها فقط و فقط گوشه‌ای از مواردیست که امروز آینده سازان ما را دچار بحران های جدی کرده.
تنهایی و فقدان همبستگی اجتماعی، کاهش مسئولیت اجتماعی، کاهش سرمایه اجتماعی، فقدان برنامه‌ریزی در حوزه جوانان و نشاط و شادابی آنها، بی‌اعتمادی، فردگرایی، آسیبهای اجتماعی دانش آموزان، آسیب های ناشی از عدم استفاده صحیح از اینترنت و خطرات فضای مجازی، خشونت، طلاق والدین، اعتیاد، بزهکاری و… آسیب هایی هستند که بلای جان نوجوانان و جوانان شده و آنان را در خود غرق می‌کند.
شناخت نیازهای روانی و کیفیت ارضای این نیازها در شادابی و نشاط فرد بسیار مؤثر است. جوانان امروز نیاز دارند تا جامعه آنان را درک کند و آنان را سر خورده و مایوس نسازد.
بدبینی، خودکم بینی، خودبزرگ بینی، زود رنجی، خودنمایی، ترس، اضطراب، پرخاشگری، حسادت، کم حرفی وسواس و مشکلات اخلاقی رفتاری همچون تماس تلفنی و نامه نگاری با جنس مخالف، معاشرت با جنس مخالف، شرکت در مجالس، فرار از منزل، غیبت از مدرسه، اقدام به خودکشی، سرقت، دروغگویی، اعتیاد و ولگردی، مواردیست که امروزه بشدت حس و به وضوح لمس می‌شود و نسل ما را به سوی منجلاب هایی می‌کشد که روح و جسم را در خود غرق می‌کند.
مطالعه و شناخت آسیبهای اجتماعی و فرهنگی دانش آموزان، استفاده مناسب از اینترنت، بکارگیری شیوه‌های فرهنگی کارآمد ، استفاده از مشاوران و روان شناسان در مدارس، غنی سازی اوقات فراغت، ایجاد شادی و نشاط در بین نوجوانان و… مواردیست که می‌تواند به کاهش آسیبهای اجتماعی و فرهنگی در بین دانش آموزان کمک کند.
اگر اولیا و مربیان آموزشی این فرصت را به جوان و نوجوان بدهند که هر کدام با توانمندی و خواسته هایی که دارند به موقعیت‌های مناسب و صحیحی دست یابند، اعتماد به نفس و باور آنان از خودشان در سطح بسیار خوبی قرار می‌گیرد و اگر خود را باور داشته باشند و ارزش خاصی برای خود قائل باشند، کمتر تحت تأثیر دیگران، عوامل بیرونی و فضای مجازی قرار می‌گیرند.
اکنون ما جوانان، نسل امروز نیاز داریم تا فرصت اثبات خود را داشته باشیم و از ظرفیت های خودمان به شیوه ای که دوست داریم استفاده کنیم تا بتوانیم برای جامعه خود مفید واقع شویم.
در این مسیر خانواده‌ها، نهاد آموزش و پرورش و همچنین ریل گذاری مسئولین، بسیار اثر گذار هستند و باید در این موضوعات بشدت بازنگری کرده و موشکافانه و با در نظر گرفتن تمام جزئیات و بررسی پیامدهای سیاست گذاری های خود، برنامه‌ای پیاده کنند تا فرزندان این خاک با روحیه خودباوری به بهترین شکل ممکن در مسیر پیشرفت و توسعه خود و جامعه‌شان سهمی داشته باشند و هیچ منجلابی توان کشاندن آنان به سوی خود و هیچ تهدیدی توان مواجهه با آنان را نداشته باشد.
- نویسنده : امیرعباس رضاپور
- منبع خبر : محمودآباد آنلاین
