لطفا صبر کنید!
اگر یار نیستید، بار هم نشوید.
نسل من و یک شهر، قید قهرمانی در رده ی پیشکسوتان را سالهاست زده ایم، مرحمت فرمایید خاطرات درخشان و تکرارناشدنی مان از ادغام «هما»، «خزر» و برخی بازیکنان ارزشمند سرخرود را مخدوش نفرمایید.
هما و خزر، هر دو پیشینه ی خاطرات و یادگار حضور ما در سکوها هستند. حتی اگر پس از ادغام آنها هم، کوری خوانی هایی وجود داشته باشد، هَرَجی نیست اما اینکه با نام فوتبال قابل احترام محمودآباد، خبرهایی مخابره شود که هیچ رنگ و بویی از اعضای پیشکسوت واقعی آن دوران درخشان نداشته باشد، جای بسی تاسف است.
قصد نام بردن از بازیکنان را ندارم، اما چگونه می توان از نام زحمتکشانی چون مرحوم خلیل کریمی، قاسم یزدانی، ابراهیم ابوالفضلی، مهرداد خسروی، محمد پورمحمودی و سیف الله فرزانه بعنوان ریاست تربیت بدنی وقت گذشت؟
نساجی، شموشک، نکاچوب، ماشین سازی، پلی اکریل و بسیاری تیمهای دیگر هنوز زخم ورزشی شان از تیم بزرگ ما را از یاد نبرده اند و هنوز با بسیاری از باریکنانمان ارتباط دارند.
هنوز با یادکردن از تیم شموشک، حنجره ام به یاد آن زمان و فریادهایم، می گیرد.
حداقل نام تیم را به احترام خاطرات مردم، به کار نبرید تا در حافظه ی تاریخی مان، همان دلاوری ها و شادی هایی که برای مردم به ارمغان آوردند دست نخورده باقی بماند.
یادمان باشد، کسوت را نمی شود در زمان حال ساخت؛ کسوت، در طول زمان و با داوری مردم، ساخته می شود.
- نویسنده : یک طرفدار خزر متحد
- منبع خبر : محمودآباد آنلاین
