به گزارش محمودآباد آنلاین و بنا به گزارش محققین، تا قبل از سلطنت ناصر الدین شاه قاجار؛ محمودآباد قصبه ای از مالکان تلیکسری بود و تا به امروز هیچ نوع شاهد تاریخی در رابطه با زمان نام گذاری این منطقه وجود ندارد.
وجه تسمیه محمودآباد
محمد حسن خان امین الضرب اصفهانی، با هدف ایجاد یک راه آهن و بندرگاه این منطقه را از مالکین تلیکسری خریداری کرده و به نام فرزند خود ( محمود) محمودآباد نام گذاری کرده است که این رویداد به سال ۱۲۴۷ هجری قمری، یعنی ۱۷۰ سال پیش بر می گردد.
ایجاد راه آهن محمودآباد
در سال ۱۳۰۸ هجری قمری؛ با دستور ناصرالدین شاه، راه آهنی به طول ۲۱ کیلومتر بین آمل و محمودآباد دائر شد و هدف نهایی امین الضرب ، برقراری ارتباط راه اقتصادی با تهران بود که در کتب تاریخی هم به آن اشاره شده است و البته ناگفته نماند که این راه آهن از قدیمی ترین راه آهن های تاریخی کشور است.
ایجاد بندرگاه محمودآباد
در پی احداث خط آهن آمل_محمودآباد ، خواسته اصلی امین الضرب که تاسیس بندر بود تحقق پیدا کرد و وی قصد داشت مواد خام کوه های البرز را از طریق این بندر به جمهوری آذربایجان فعلی بفرستد.
اسکله بزرگی در قسمت مرکز کنونی شهر احداث و این اسکله که راه آهن آمل_محمودآباد به آن منتهی می شد برای بارگیری کشتی های روسی آماده شد.
پس از آن امین الضرب در قطعه زمینی که اکنون محل تقریبی آن در کنار مزار شهدای آهو محله است، ساختمان بزرگ مسکونی و تجاری بنا نمود و در محل فعلی دبیرستان امام خمینی (ره) انبار کالایی بود که فعلا اثری از آن نیست.
عاقبت راه آهن و بندرگاه چه شد؟
منطقه آمل از لحاظ فرهنگی و اجتماعی استعداد پذیرش چنین تمدنی را در آن موقعیت نداشت و مالکان منطقه، راه آهن را با منافع خود در تضاد می دیدند؛ در نتیجه امین السلطان شاه را ترغیب به لغو امتیاز کردند و به دنبال آن امتیاز استخراج معادن آهن هم لغو شد.
با از بین رفتن طرح خط آهن، امور بندری در محمودآباد از بین نرفت و این امر تا زمان رضاخان ادامه داشته اما در سال ۱۳۲۰ به دلیل برکناری رضاخان از سلطنت در ایران ، مبادلات بندر کاهش یافت و رونق اقتصادی گذشته این شهر دچار رکود شد.
با توجه به سابقه بندری محمودآباد و کوتاهی مسافت آن تا پایتخت، به نظر می رسد این منطقه پذیرش تاسیس و یا به زبان دیگر احیای بندر گذشته را دارد.
- نویسنده : سارا اسماعیلی
- منبع خبر : محمودآباد آنلاین
