جاده های پر از دست و انداز ، شکستگی آسفالت ، عدم ترمیم روکش آسفالت ، سرعت گیر های زیاد ، همگی باعث شده است که اکثر محمودآبادی ها در ماه به تعمیرگاه ها و جلوبندی سازی ها مراجعه داشته باشند.
وقتی این مسیر را طی می کنید و وارد شهر ایزدشهر می شوید از همان ابتدا کاملا آبادانی را حس می کنید و متوجه می شوید از روستا به شهر رسیده اید.
حد فاصل مجتمع گردشگری سیمرغ و پمپ بنزین شیبانی تا ابتدای ایزدشهر در محدوده دو روستای خشت سر و اهلم واقع شده است ولی هیچ یک از این روستاها خود را متولی تعمیر و یا اصلاح روکش آسفالت نمی دانند و همه چیز متوجه اداره راهداری و حمل و نقل جاده است.
از زباله پیرامون جاده و دوربرگردان قبل سیمرغ و عمق شکستگی روکش آسفالت می توان حدس زد که مدت زیادی است به این محور توجه ای نمی شود. تابلوهای شکسته ، نیوجرسی بتنی رها شده در کناره جاده ، نبود هشدار مناسب قبل از بردیگی مجتمع سیمرغ که بارها باعث تصادف شده است ، همه و همه بیانگر بی مهری و بی توجهی به این محور مهم بین شهری است.
جاده محمودآباد به نور به علت اینکه در محور اصلی ترانزیت اقتصادی و گردشگری غرب مازندران واقع شده است و جاده ارتباطی شرق و غرب مازندران و حتی پایتخت نشینان به غرب مازندران است همواره پر تردد و پر ترافیک است و جای تعجب دارد این جاده مهم که همه روزه مسیر گذر مسئولین محلی و استانی و حتی کشوری است ، چرا کسی نسبت به آن توجهی ندارد ؟!
بارها در بارندگیها چالههایی ، در این محدوده ایجاد شد که چرخ ماشینها را پنجر کرد. اخیراً، یکی از چالههای ایجاد شده در باران، حدود ۲۵ ماشین را راهی آپاراتی و تعمیرگاه کرد. حدت و شدت آسیبزایی این چالهها چنان است که لاستیک ماشینها (ایرانی و خارجی) را کاملاً نابود و از کار افتاده میکند.
نکته ای آزار دهنده است و سوال پیش می آید این است که آیا این چاله هایی که ما می بینیم ، مسئولان و متولیان امر نمی بینند؟ گرچه اگر هم ببینند پاسخ از الان روشن است : ما اعتبار نداریم
- نویسنده : محمد محتاطی
- منبع خبر : محمودآباد آنلاین
