به گزارش خبرنگار محمودآباد آنلاین “سید سجاد هاشمی” مغلوب برخی محدودیتهای معلولیت نشد و با آنها جنگید و با کسب عنوان قهرمانی در ورزش نام پرعظمت ایران را در آسیا طنین انداز کرد. در ادامه گفتوگوی محمد اسماعیلی خبرنگار محمودآباد آنلاین با این ورزشکار ارزشآفرین را میخوانید:
▪ آقای سید سجاد هاشمی خودتان را به طور کامل معرفی کنید : ـ سید سجاد هاشمی هستم ،متولد سال ۱۳۷۰ در روستای اهلم به دنیا آمدم – متاهل ودارای دو فرزند دختر و پسر می باشم. ▪ اسم فرزندتان را چی گذاشتید؟ ـ دخترم را ساجده و نام پسرم هم سبحان است. ▪ آقای هاشمی از مهمترین افتخارات و مدال هایی که کسب کردید بگویید:
-مسابقات پارآسیایی دوومیدانی جوانان-توکیو ژاپن سال۲۰۰۹ –در ماده ۱۰۰ متر با رکورد ۶۸/۱۱ صدم ثانیه مدال نقره.
-مسابقات پارآسیایی دو ومیدانی جوانان- توکیو ژابن ۲۰۰۹- ماده ۲۰۰ متر با رکورد ۷۳/۲۳ صدم ثانیه مدال نقره.
– مسابقات پارآسیایی دو ومیدانی جوانان توکیو ژابن ۲۰۰۹- ماده ۴۰۰ متر با رکورد ۰۱/۵۳ صدم ثانیه مدال طلا.که البته توانستم در ماده ۴۰۰ متر رکورد جوانان جهان که پیش از این با ۵۵ ثانیه متعلق به ورزشکار ژاپنی بود را بشکنم و به نام خودم ثبت کنم.
– ۸ مدال طلا و نقره مسابقات پارا دومیدانی و فوتبال هفت نفره کشور از سال ۸۱ تا ۹۵
▪ چرا و چگونه ورزشکار شدید ؟
روی آوردن من به ورزش از فوتبال شروع شد و علاقه خاصی اول به فوتبال داشتم این شور و اشتیاق از بچگی در من بود و در دوران مدرسه و فوتبال آموزشگاهی بیشتر نمود کرد،حتی در سال ۸۴ در تیم خزر محمودآباد سابقه بازی دارم و همچنین در تیم فرهنگ که زیر نطر حجت رحیمی در آن سال ها بود سابقه عضویت و بازی را داشتم که حتی در یکی از مسابقات با تیم نساجی قائمشهر بعد از سوت پایان بازی توسط داور زیر ذره بین مسئولان باشگاه نساجی قرار گرفتم و حتی در تست این باشگاه هم نمره قابل قبولی گرفتم اما قسمت نبود که به عضویت این باشگاه در آیم و موانع مالی باعث شد قید فوتبال را در آن سالها بزنم.
اساساً سید سجاد هاشمی چرا ورزش دو ومیدانی را انتخاب کرد؟ من در فوتبال همیشه از سرعت بالایی برخوردار بودم و آن سالها هم در دوران مدرسه در مسابقات آموزشگاهی در رشته دو ومیدانی هم شرکت می کردم و مقام هم داشتم بدین ترتیب با مشاوره های آقای بریمانی رئیس تربیت بدنی وقت و معرفی به هیأت استان روزنه های ورد من به رشته دو ومیدانی از همان زمان کلید خورد.
▪ از کجا شروع کردید و اولین مربیتان چه کسی بود؟
از اواخرسال ۸۷ بطور حرفه ای این رشته را ادامه دادم ،یادم میاد در همان روز اول که به هیأت استان و آقای ولی ا… آچیلی مربی وقت معرفی شدم به همراه چند دو ومیدانی کار در حال تمرین بودند در همان روز قرار شد تست بدم تا سطح فنی مرا ارزیابی کنند که خدا رو شکر در مسابقه ای که بین من و سایر ورزشکاران برگزار شد ،پیشتر از سایرین از خط پایان گذشتم .
اولین و آخرین مربی که باهاش کار کردم آقای ولی ا… آجیلی یکی از مربیان دلسوز و مهربان دو ومیدانی استان مازندران که البته در زمان تمرین بسیار جدی و سختگیر بودند و از همین جا برای ایشان آرزوی سلامتی تندرستی می کنم.
در ادامه ،گفت و گوی محمد اسماعیلی با هاشمی را می شنوید:
▪ چه کسی/ کسانی مشوق شما در ورزش بودند؟
پدر و مادر مشوق اصلی من در ورزش بودند و همیشه همراه و پشتیبان من بودند و هستند و قطعا جایگاهی که الان در آن هستم همه را مدیون دعای خیر پدر و مادرم هستم و دستشان را می بوسم.
شغل پدر و مادرتان چیه؟
پدرم کارگر ه و مادر هم خانه دار.
▪ برای موفقیت به چه کسی توسل می کنید؟
همیشه از خدا در هر کار و حرفه ای که باشم مدد می جویم و ارادت خاصی هم به مولا امام حسین(ع) داشتم و دارم.
آیا زمانی که وارد این رشته شدید به قهرمانی آسیا یا جهان فکر می کردید؟
بله. از همان روزهای اولی که وارد این رشته شدم به قهرمانی آسیا و دیگر افتخارات فکر می کردم و خدا رو شکر زود در مسیر قهرمانی قرار گرفتم..یه چیز جالب بگم که اولین مدال برون مرزی را در کمتر از شش ماه به دست آوردم یعنی از زمان ورود من به این رشته تا اولین مدال برون مرزی شش ماه زمان برد که واقعا به قول مسئولان جای شگفتی دارد.
آیا فکر می کردید روزی به اینجا برسید؟؟ بله از همان روز اول به قهرمانی فکر می کردم و همیشه با خودم مرور می کردم که باید روزی خودم را روی سکوهای قهرمانی ببینم که خدا رو شکر همینطور هم شد.
آیا هیچ وقت در طول این سالهای ورزشی انگیزه تان را برای ادامه از دست دادید؟
خیلی وقت ها پیش میاد که انگیزه را برای ادامه از دست می دهیم.به خاطر سختی های کار، ناملایمت ها ، نبود امکانات و شاید بی مهری ها. همه این ها باعث می شود یک ورزشکار انگیزه اش را در یک تایمی از دست بدهد. اما با دعاهای خیر پدر و مادرم و حمایت همسرم بر تمام این مشکلات و بی مهری ها فائق آمدم و به اینجا رسیدم.
به عنوان یک ورزشکار افتخار آفرین در آسیا چه حسی دارید؟
هر افتخاری کسب می شود برای ورزش ایران و مردم غیور و با معرفت ایران خواهد بود که واقعا بالا رفتن پرچم کشورمان باعث افتخار و غرور هر ورزشکاری است به ویژه برای یک پسر معلول روستایی که سختی ها و ممارست های زیادی را باید پشت سر بگذاره تا به نتیجه برسه و قطعا برای من هم باعث افتخاره.
چند ساعت در روز تمرین می کنید و برای اینکه به تمریناتتون برسید و افتخار کسب کنید از چه چیزهایی گذشتید؟
۶ساعت در روز تمرینات تخصصی در دو نوبت صبح و عصر می پرداختم .همه از سختی های ورزش قهرمانی- دوری از خانواده و…آگاهند وقطعاً به دست آوردن هر چیزی بهایی دارد.
تحصیلات را تا چه مقطعی ادامه دادید؟
کاردانی تربیت بدنی دارم و در مقطع کارشناسی مدیریت بازرگانی خواندم.
▪ در زندگی خصوصی تان از چه چیزی لذت می برید (چی حالتون رو خوب می کنه)و با چی مخالفید؟
در کنار خانواده بودن همیشه حالم را خوب می کند/ از آدمای دروغگو همیشه متنفربودم و همچنین اوضاع بد اقتصادی که مردم با آن روبرو هستند حالم را دو چندان بد می کند.
انتظارات از مسئولان؟ هیچ انتظاری ندارم جزء این جمله هیچی نمی توانم بگویم.واقعا خیلی بی مهری ها در مورد من صورت گرفت اما قول های مسئولان نه تنها تحقق نیافت بلکه چند سالی هم هست که فراموششان شده که چنین قهرمانی اصلاً در شهرستان وجود دارد.فقط می توانم بگویم افسوس.
راستی در فوتبال هم به موفقیت هایی رسیدید از فوتبال هفت نفره بیشتر برامون بگین؟ از سال ۹۳ به فوتبال هفت نفره روی آوردم با توجه به توانایی و علاقه ای که از سالهای قبل د اشتم با تیم مازندران شروع کردم که در همان سال در مسابقات کشوری مشهد به مقام دوم دست یافتیم.
در سال ۹۴ در روستای آزادمون محمودآباد به مقام دوم کشور دست یافتیم.
در سال ۹۵ به اردوی های تیم ملی دعوت شدم و سابقه سه بار حضور در اردوهای تیم ملی اعزامی به مسابقات ریودوژانیرو برزیل در سال ۲۰۱۶ که متاسفانه نا جوانمردانه در آن دوره خط خوردم و در آخرین روز یک نفر دیگر را جای من اعزام کردند.
حالا بحث فوتبال هم به میان آمد ،طرفدار کدام تیم فوتبال هستید؟
در فوتبال داخلی طرفدار سر سخت استقلال هستم و در خارج از کشور از طرفداران رئال مادرید.
به کدام بازیکن داخلی و خارجی علاقمندید؟
علاقه شدید به ناصر خان حجازی داشتم و دارم و در بین بازیکنان خارجی به مارادونا .
در حال حاضر مشغول چه کاری هستید؟
در شرکت منطقه ۹ عملیات انتقال گاز در شهرستان ساری بعنوان کارمند مشغول به خدمت می باشم
▪ آقای هاشمی محبوبیت دایمی یه ورزشکار از نظرشما به چه چیزی بستگی دارد ؟
ـ مردم داری خیلی مهم است ، تنها چیزی که برای ورزشکار خیلی مهم است ایمان است و اون چیزی که دارد را لطف خدا بداند و به خدا تکیه کند. اگر به خدا توکل کند و محبوبیتش را از خدا بداند ، از غرور هم بدور می شود و این خیلی اهمیت دارد.
▪ اهل موسیقی هم هستید؟ بله بیشتر آهنگ های مازندرانی
▪ و بزرگترین خاطره زندگی شما ؟
لحظه ای که پیروز می شوی و روی سکوی قهرمانی قرار می گیری و بعد تمام سختی ها و مشکلات رو اون بالا به فراموشی می سپاری و پرچم کشورت را به اهتزاز می کشی اوج لذت و غرور آفرینیه که بالاتر از اون هیچ حس دیگری وجود ندارد.
▪ صحبت خاصی برای کسایی که به شما و ورزش قهرمانی دارند ، ندارید؟ ـ در هر زمینه ای چه ورزش و چه علم و تجارت و…. به نظر من این شعار « خواستن ، توانستن است » مصداق دارد و می تواند سر لوحه ی تمام کارها بشود هر چیزی که آدم بخواهد می تواند به آن دست پیدا کند.
حرف آخر؟
در آخر هم از همین جا دست تک تک کسایی که برایم زحمت کشیدند می بوسم و از هر امکاناتی که موجود بود سنگ تمام گذاشتند . مخصوصا آقای بریمانی،آقای شعبان پور و و همینطور اعضای خانواده و همسرم . و از شما آقای اسماعیلی و گروه خبری محمودآباد آنلاین هم تشکر می کنم و امیدوارم هر جا هستید موفق باشید.
- نویسنده : محمد اسماعیلی
- منبع خبر : محمودآباد آنلاین